Na en miezerige winter komt het voorjaar maar moeizaam op gang. Tot ver in april blijft het blijft guur en nat. Bijna tegen de klippen op komt de natuur in mijn tuin op gang. Alsof planten en beesten willen bewijzen dat ze zich niet laten kisten door klimaatverandering. We houden stand!
Met eenzelfde blij gevoel kwam ik terug van Symposium Bodembreed. Als vanouds een mooie gelegenheid om bij te praten met mensen die ik soms al meer dan 30 jaar ken en soms maar één keer per jaar spreek. En toch, het mooiste was dat we dit jaar in de minderheid waren. De groep jonge bodemprofessionals was véél groter dan de groep die opstond bij de vraag wie binnen 5 jaar met pensioen zou gaan. Bodembreed was met ruim 700 bodemprofessionals beter bezocht dan ooit. Alsof ze wilden laten zien dat ze zich niet laten kisten door het veranderende politieke klimaat. We zijn niet klaar met bodem, we houden stand!
In een van de laatste sessies werd op een ‘ren je rot’-achtige manier gevraagd wie er de afgelopen uren iets nieuws had geleerd. Volgens mij bleef ik staan, ‘echt nieuw?, nee, niet echt’ (beetje stoer doen, loop al 30 jaar mee). Technisch gezien was dat misschien zo. Maar in de trein realiseerde ik dat ik getuige was geweest van iets dat veel verder ging dan technische vernieuwing. De bodemwereld is vitaler dan ooit met ruim 700 mensen die de komende jaren werk maken van een vitale, gezonde bodem. Misschien blijf ik volgend jaar wel zitten als Joke vraagt wie er binnen 4 jaar met pensioen gaan.
Arne Alphenaar (TTE Consultants)
Reageren op deze column kan hier: LinkedIn
